tabakta balik
Sinem, sofradaki tabagina bakiyor.
baliga hamleler.
baligi yemeler...
sanki heryeri bitmis gibi baligin yuzune saldirmalar...
yanaklarini yemek istiyordu, tipki annesinin sevdigi gibi.
tam catalla yanagi yakaliyordu ki,
bir ciglik!
baligin gozu firlamisti yanlisikla.
ve ben korktum.
ve annem 'of sinem, bisey oldu sandim' dedi.
ki bisey oldu, baligin yanagini yemek isterken gozunu cikardim, baya urkutucuydu tam o sirada.
tatli biseye dogru giderken korkunc biseyle karsilasmak.
sonra kendime dondum, bi aynaya baktim.
yanaklarima baktim,
gozlerime de.
bunu icimden gecirdim evet, dusundugunuz seyi icimden gecirdim.
napim, yanaklarimi seviyolar, dusunmeden edemedim.
bunu anlattim o'na, o da yaz dedi, yok yok, dedi ki sen simdi bunu kesin bloguna yazarsin dedi.
yazmicaktim, ama simdi yazdim.
sirf o dedi diye.
bitti.
No comments:
Post a Comment