Yeni bir ayin ilk gunune rutin bir sekilde baslayamazdim, hem de aralik ayinin. Hayatta olmazdi. Eh o yuzden spontane hayatima uygun sekilde hareket ediyorum suanda. Herhalde uzun zamandir, evden nereye gidecegime emin degilken cikmadim. Hele binip binmeyecegim bir vapur icin yetismeye calismadim, resmen hizli adimlarla yuruyordum, ama amacim o vapura binmek miydi.. Sonunda binmedim. Bi sonrakine bindim, simdi ise karakoy'deyim. Hava cok guzel. Ve neler olacagini bilmemek de.
kafamda ömrümün sonuna ayarlı bir kronometre olduğunu hissediyorum.